Ben sadece bir "arayacağım seni yarın" demenin gereğini bekledim.
Seni zor duruma düşürecek kadar haysiyetsiz, şahsiyetsiz değilim...
Ama görüyorum ki; bildiğin fikirlerimin, daha da ötesi duygularımın
ben esiri olamamışken sen olmuşsun.
Ey benim için henüz ufukta küçük bir belirti iken bile gönlüme ışık salan, yüreğimin bağını çözen mukaddes kadın!
Su mevsim bahar olmuş; güller, laleler bitmiş ama ben bilmem mi senin bu garip gönül toprağında bitmeyeceğini?
Ben bilirim bilmesine de sen bilmez imişsin.
Bilmezsin de beni acıklı bir hale kendi dilinle düşürmeye de gönlün nasıl el verir? İşte bunu da ben anlayamam...
Bana şefkatle eğildiğini düşünen sana merhamet hissi ile yaklaşırdım sadece ben...
Merhametim de sevgimden kaynaklıdır... Sevgim de evel Allah haddini bilir...
Bir daha böylesi bir şeyle itham edersen beni; bilesin ki sen beni kaybedersin, ben de seni!
Rüzgara biner, kurak ve çorak yerlere yağmur olur yağarım ama senin gönlün ölse dahi, bir damla suyu esirgerim senden...
Beni çok hiddetlendirdin... Ve ben hiç sevmem gönlümün hiddetini!
http://twitter.com/zekaikiran
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder